Προσωπικά γνώρισα τι σημαίνει αποτυχία και την γνώρισα τόσο σε επαγγελτικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό. Να το πω και διαφορικά, έφτασα για νερό στην πηγή αρκετές φορές και νερό δεν ήπια… Και έπραξα στις περισσότερες των περιπτώσεων το <<αυτονόητο>> με έπαιρνε από κάτω. Έχανα τον κόσμο, πνιγόμουν, βραχυκύκλωνα, τα παρατούσα. Για να αλλάξει η κατάσταση έπρεπε να εμπεδώσω πως πρώτα εγώ έπρεπε να αλλάξω! Να αλλάξω σε πολλά αλλά κυρίως σε τρόπο σκέψεις.
Και μπαίνοντας σιγά σιγά σε αυτή την περίοδο αλλαγής, αφού πρώτα έπεισα τον εαυτό μου για αυτό, συνειδητοποίησα από αυτά που διάβαζα, από εκείνους που παρακολουθούσα και άκουγα πως αρκετοί άνθρωποι που καθιερώθηκαν σε αυτό που έκαναν στην ζωή τους είχαν κάτι κοινό… Ναι μεν γνώρισαν την επιτυχία, όμως όλοι τους πριν απέτυχαν!
Θέλεις να σου αναφέρω κάποιους από αυτούς; Ο εξαιρετικός τενίστας Φέντερερ, ο Τόμας Έντισον, ο Στιβ Τζοπς, ακόμη και ο Δαρβίνος! Και η αλήθεια είναι πως αν δεν υπήρχε αυτή η κατάματα και οδυνηρή αποτυχία τους με την πραγματικότητα, στο να μπουν δηλαδή σε μια διαδικασία περισυλλογής και ευκαιριών ή ακόμη και σε έντονους προβληματισμούς για τον λόγο των αποτυχιών τους το σίγουρο είναι πως δεν θα τα κατάφερναν να πετύχουν! Και πόσους και πόσες ακόμη θα μπορούσα να αναφέρω.
Ταυτίζομαι απόλυτα με τον Charles Pepin πως δεν υπάρχει μόνο μια αρετή στην αποτυχία αλλά πολλές. Υπάρχουν αποτυχίες που υποδαυλίζουν την επιμονή και τη θέληση κι άλλες που καταλήγουν σε απογοήτευση… αποτυχίες που μας δίνουν τη δύναμη να επιμείνουμε με τον ίδιο τρόπο κι εκείνες που μας δίνουν την δύναμη να αλλάξουμε. Υπάρχουν αποτυχίες που μας κάνουν πιο μαχητικούς, άλλες που μας κάνουν σοφότερους και μετά υπάρχουν και αποτυχίες που απλώς μας κάνουν διαθέσιμους για κάτι άλλο. Και δράττομαι της ευκαιρίας να αναφέρω και κάτι ακόμη του Charles: Πως αυτό που ονομάζεται αποτυχία υπάρχει στον πυρήνα της ζωή μας, των φόβων μας και των επιτυχιών μας.
Όμως αλήθεια… ποιος μας εξήγησε και που μάθαμε ότι ως άνθρωποι το να αποτύχουμε κάπου είναι φυσιολογικό; Δεν υπάρχει κάτι πιο απλό από αυτό… Ναι μπορούμε και να αποτύχουμε! Και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά! Τι θέλω να πω… Τα ζώα, οπουδήποτε ζώο δεν μπορεί να αποτύχει και αυτό γιατί λειτουργεί με το ένστικτο. Δεν μπορεί να μάθει μέσα από τις αποτυχίες του. Εμείς; Μήπως μέσα από αυτές τις αποτυχίες ερχόμαστε πιο κοντά με την αλήθεια μας; Και στο κάτω κάτω εμείς τι είμαστε ζώα ή μηχανές προγραμματισμένες; Όχι! Είμαστε άνθρωποι και μπορούμε να αποτύχουμε, μπορούμε να αποτύχουμε γιατί είμαστε ελεύθεροι και αυτό σημαίνει πως μπορούμε να κάνουμε λάθη, να αποτύχουμε.. ελεύθεροι γιατί μπορούμε να τα διορθώσουμε να γίνουμε καλύτεροι και να πάμε παρακάτω.
