Θα το γράψω για αρχή όπως το σκέφτομαι.. Υπάρχουν στιγμές, που όταν αφιερώσουμε λίγο χρόνο στο να είμαστε μόνοι για εκείνη την δεδομένη στιγμή πραγματικά είναι το μόνο που θέλουμε. Και το πιστεύω ότι η μικρή αυτή απομόνωση είναι μια διαδικασία που μπορεί και πάλι να μας βάλει στον δρόμο της προσωπικής ανάπτυξης.
Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή η διαδικασία απομόνωσης που θα επιλέξεις άμεσα θα σου αφήσει ένα αρνητικό στίγμα και αυτό από εκείνους που δεν αισθάνονται το ίδιο. Επίσης, είναι πολύ λογικό να θέλουν κοντινά σου πρόσωπα κάποιες εξηγήσεις για την απόφαση σου αυτή ή απλά να τους ενημερώσεις. Και αν δεν έχεις το κουράγιο; Αν δεν έχεις δυνάμεις να κάνεις κάτι τόσο απλό και αυτονόητο;
Σε κάθε περίπτωση η κριτική που θα γίνει θα είναι έντονη, ενδεχομένως να ειπωθούν κάποιες κουβέντες παραπάνω για αυτήν σου την απόφαση (και θα το αναφέρω όχι άδικα, όμως αν δεν μπορείς να αντιδράσεις;) Το συμπέρασμα που ενδεχομένως να βγει είναι ότι ένα άτομο θέλει να είναι μόνο του επειδή είναι ίσως αγενές, ίσως περίεργο, μάλλον αδιάφορο για κοινωνικοποίηση, ή οποιαδήποτε λέξη από τις πολλές που υπάρχουν να συμπληρώσει κάποιος.
Υπάρχουν έρευνες και σχετικά άρθρα που αναφέρουν στις περισσότερες των περιπτώσεων τεκμηριωμένους λόγους σχετικά με το γιατί οι άνθρωποι πρέπει να περνούν περισσότερο χρόνο μόνοι, παρόλα αυτά όμως οι περισσότεροι άνθρωποι αυτήν την διαδικασία την βλέπουν ως ταμπού. Θα προσπαθήσω ωστόσο να αποτυπώσω σε αυτό το άρθρο κάποιες σκέψεις.
Το να είσαι μόνος μπορεί να σε βοηθήσει να φτιάξεις μια πεπατημένη. Για παράδειγμα ο Κάρολος Δαρβίνος υιοθέτησε μια αρκετά αυστηρή δομή κυρίως σε ότι έχει να κάνει με την επαγγελματική του ζωή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ξυπνούσε στις επτά και έκανε μια μικρή βόλτα, πριν φάει μόνος του το πρωινό και αποσυρόταν στη μελέτη του από τις οκτώ έως τις εννιά και μισή. Θα αφιέρωνε την επόμενη ώρα στην ανασκόπηση της σημερινής για να το πω και να γίνει κατανοητό αλληλογραφίας του από την προηγούμενη μέρα.
Έπειτα, από τις δέκα και μισή μέχρι το μεσημέρι, σκεφτόταν διαφορές ιδέες περπατώντας σε μια προκαθορισμένη διαδρομή. Θα συνέχιζε να περπατά μέχρι να αισθανθεί ότι η σκέψη του ήταν ικανοποιητική και έτσι θα ολοκλήρωνε την εργάσιμη ημέρα του. Δεν χρειάζεται να είναι η ακριβής η πεπατημένη που υιοθετείς, αλλά το να υπάρχει μια δομή από τη στιγμή που ξυπνάς έχει αποδειχτεί ότι βοηθάει και αυτό γιατί υπάρχει πιο καθαρό μυαλό.
Θα πω ότι ναι υπάρχουν φορές που η απομόνωση δημιουργεί έμπνευση. Πολλοί από εμάς ίσως να κυνηγάμε πράγματα που πιστεύουμε ότι θα μας εμπνεύσουν. Ταυτόχρονα μπορεί να μας φέρει ξανά στον δρόμο της προσωπικής ανάπτυξης που εξαρχής είχαμε χαράξει. Ωστόσο, αν απομακρυνθούμε από κάθε άλλον και τοποθετούμασταν σε ένα νέο περιβάλλον για να δημιουργήσουμε νέες ιδέες και νέες σκέψεις, μπορεί να νιώθαμε έκπληξη με το αποτέλεσμα.
Το πιστεύω πως κάποιες από τις πιο επιτυχημένες ιδέες προέρχονται από περιόδους απομόνωσης. Το γραφώ αυτό και θυμάμαι ένα ακόμη παράδειγμα που κάνει λόγο για τον Bill Gates, και όλα όσα πέτυχε. Κάνε μια προσπάθεια να νιώσεις αυτήν την κατάσταση. Ο Bill Gates όρισε κάποιες εβδομάδες και απομονώθηκε από τις επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις για να αποσυρθεί σε ένα χώρο με στοίβες χαρτιά και βιβλία. Ο στόχος ήταν να σκεφτεί βαθιά, χωρίς περισπασμούς, τα πραγματικά ζητήματα που σχετίζονται με την εταιρεία του και όχι μόνο. Για την ιστορία, αυτή του η απομόνωση τον οδήγησε στην ιδέα ή για να το πω καλύτερα στο συμπέρασμα ότι το διαδίκτυο θα αποτελέσει μια δύναμη. Έπεσε έξω; Σαφέστατα θα μπορούσε από το γραφείο της εταιρείας του να κάτσει και να δουλέψει, όμως αυτή η έμπνευση προήλθε ακριβώς από αυτή του την απομόνωση.
Σε κάθε περίπτωση αν θελήσεις για τους δικούς σου λόγους την απομόνωση και την αξιοποιήσεις σωστά, το σίγουρο είναι πως θα σου δώσει περισσότερη αυτοπεποίθηση. Πολλά από αυτά που δυσκολεύουν τις σχέσεις με τους ανθρώπους σήμερα είναι η αδυναμία που βρίσκουν να μείνουν μόνοι με τον εαυτό τους. Εάν δεν μπορούμε να αρκεστούμε μόνο στην παρουσία μας, θα αναζητήσουμε την επικύρωση της ύπαρξής μας από άλλους ανθρώπους.
Όταν θέλεις να πάρεις τον χρόνο σου και να αποστασιοποιηθείς είσαι σε θέση να βρεις την ικανότητα και την ηρεμία να διατηρήσεις τις σκέψεις σου ελεύθερες, αντί να βασίζεσαι στις σκέψεις της κοντινής παρέας.
Όμως αυτό προκύπτει με την δυνατότητα να το πράξεις όταν πέσεις στον κόσμο της υγιούς και παραγωγικής απομόνωσης…
Όπως είπε και ο Tim Kreider: Η αδράνεια – απομόνωση, δεν είναι απλώς διακοπές, τέρψη ή κακία. Είναι τόσο απαραίτητη για τον εγκέφαλο όσο η βιταμίνη D για το σώμα…
