Είμαι σίγουρος πως έχεις ακούσει αρκετές φορές και άλλες τόσες τα έχεις διαβάσει «ζήσε τη στιγμή» και «Να ευχαριστιέσαι το παρόν».
Και είναι αλήθεια τα παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση το να ζεις στο παρελθόν δεν βοηθάει. Το να κοιτάς συνεχώς πίσω σε αυτό που έχασες, συναισθηματικά και σωματικά, είναι μάταιο, γιατί έχει φύγει. Δεν επιστρέφει ποτέ ή σχεδόν ποτέ…
Το παραδέχομαι… πως για πολλά χρόνια το παρελθόν με τραβούσε πίσω, δεν με άφηνε να προχωρήσω και χρειάστηκε να καταβάλω τεράστια προσπάθεια για να απεγκλωβιστώ, μου πήρε κάποια χρόνια. Κατάφερα όμως να κρατήσω τις πιο σημαντικές εμπειρίες και να τις κάνω δρόμο για το αύριο.
Από εκεί και πέρα, το να είσαι ριζωμένος στο παρελθόν σημαίνει πως χάνεις πολλά από το παρόν. Το μυαλό σου δεν είναι ποτέ απαλλαγμένο από τις τύψεις, από τις όποιες απώλειες, από τη θλίψη.
Θα το επαναλάβω πως το να κοιτάς και να κρατάς τις καλές αναμνήσεις από το παρελθόν είναι θετικό, αλλά μέχρι εκεί, γιατί μετά πάλι αρχίζεις να μπαίνεις σε ένα φαύλο κύκλο.
Ναι… Είναι υπέροχο να αναπολείς ευτυχισμένες μέρες που πέρασαν, αρκεί να δημιουργείς καινούργιες και χαρούμενες αναμνήσεις στο παρόν και όχι να δημιουργείς στο μυαλό σου μια ιστορία του τύπου «το παρελθόν ήταν πολύ καλύτερο και δεν θα είμαι ποτέ ξανά τόσο χαρούμενος».
Δεν είναι το καλύτερο να περιορίζεσαι στο παρελθόν επειδή εμποδίζεις τον εαυτό σου να προχωρήσει στο τώρα.
Και είμαι σίγουρος πως με τα παραπάνω συμφωνείς ή έστω τα καταλαβαίνεις. Το να ζεις στο παρελθόν δεν είναι αποδοτικό. Αλλά είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι πραγματικά άσκοπο.
Γιατί το να ζεις στο παρελθόν είναι άσκοπο; Το να μετανιώνουμε και να νιώθουμε θλίψη για αποφάσεις που πήραμε, σχέσεις που χάσαμε και κακές καταστάσεις στις οποίες βρεθήκαμε δεν αποτελεί την μεγάλη εικόνα.
Σαφέστατα όλοι το κάναμε κάποια στιγμή και ειδικά όταν τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα θέλαμε… χρειαζόμασταν έναν αποδιοπομπαίο τράγο.
Είναι μια εύκολη δικαιολογία για να κατηγορήσουμε τις προηγούμενες πράξεις μας για τις αποτυχίες μας στο παρόν: «Αν το έκανα διαφορετικά, η ζωή μου θα ήταν καλύτερη σήμερα».
Όμως ξέρεις κάτι; Το θέμα είναι ότι αυτό μπορεί να είναι αλήθεια…
Για παράδειγμα: Έκανες κάτι στο παρελθόν και μπορεί να σου είναι δύσκολο να βρεις δουλειά σήμερα. Βέβαια εξαρτάται και τι έκανες, γιατί θα μπορούσε να είναι άδικη αυτή η ταλαιπωρία. Το έχουμε αναφέρει πως η ζωή δεν είναι δίκαιη.
Όμως εξακολουθεί να είναι άσκοπο να ανατρέχεις σε αυτό το κομμάτι της ζωής σου για να επιρρίπτεις ευθύνες, να αυτόμαστιγώνεσαι.
Γιατί; Γιατί ήσουν άλλος άνθρωπος τότε!
Αλλά τώρα είσαι διαφορετικός. Έχεις μεγαλώσει. Έχεις εξελιχθεί, συναισθηματικά και πνευματικά. Έτσι είναι η ζωή.
Είναι αρκετά δύσκολή αυτή η παραδοχή για κάποιους, επειδή τα λάθη τους είναι μεγαλύτερα και έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στο παρόν. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν!
Είναι άσκοπο να κουβαλάς μαζί σου αυτά τα συναισθηματικά φορτία. Έγινε, και έγινε επειδή αυτό ήσουν τότε.
Μεσολάβησαν και συνέβησαν πολλά στην ζωή σου, στην ζωή μου, που μας οδήγησαν να αντιδράσουμε αναλόγως μια συγκεκριμένη στιγμή. Αν μπορούσαμε να τα αξιολογήσουμε τότε θα μπορούσαμε να αλλάξουμε την πορεία τους, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν το κάναμε επειδή είχαμε διαφορετική νοοτροπία, διαφορετικά κίνητρα και μια εντελώς διαφορετική οπτική για τη ζωή.
Και τολμώ να πω: Ανατροφή, περιβάλλον, ανασφάλεια, έλλειψη αυτοπεποίθησης, φόβος. Όλα αυτά τα πράγματα μπορεί να έπαιξαν ρόλο εκείνη την εποχή. (Στην δική μου περίπτωση πολλά από αυτά ναι).
Η νοοτροπία σου ήταν διαφορετική τότε. Ήσουν νεότερος/η , λιγότερο υπομονετικός/η , πιο αντιδραστικός/η και πιθανότατα κάποιες από τις ορμόνες σου να σε τραβούσαν προς άλλες κατευθύνσεις.
Κρατάμε την ουσία, πως ήσουν άλλος άνθρωπος, με διαφορετική νοοτροπία. Έτσι, ανεξάρτητα από το τι θα ήθελες να είχες κάνει διαφορετικά, δεν θα το έκανες διαφορετικά.
Κοίταξε μπροστά. Είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορείς να αλλάξεις το άτομο που ήσουν τότε, αλλά μπορείς να αναγνωρίσεις τι έκανες και τι δεν σου άρεσε σε αυτό το άτομο.
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όπως είπα και στην αρχή το παρελθόν ως θεραπεία για να σε βοηθήσει να προχωρήσεις και να είσαι πιο ευτυχισμένος/η στο παρόν.
Μην σκέφτεσαι και σε πιάνουν τύψεις «τι, πως, αν;» Αντίθετα, προσπάθησε να κατανοήσεις το είδος του ατόμου που ήσουν και ποια χαρακτηριστικά προσωπικότητας και ποια κατάσταση του νου σε οδήγησαν σε συγκεκριμένα γεγονότα που επηρέασαν αρνητικά τη ζωή σου.
Μάθε γιατί έγινες αυτό το άτομο. Τι οδήγησε σε αυτή τη δράση, αντίδραση, ανασφάλεια, έλλειψη αυτοπεποίθησης, κατάθλιψη, άγχος κ.λπ.
Όταν αρχίσεις να συνθέτεις τα κομμάτια, θα αρχίσεις να συγχωρείς τον εαυτό σου. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Γιατί αυτή η κατανόηση και η συγχώρεση είναι που θα σε βοηθήσουν να προχωρήσεις θετικά, στο παρόν.
Επιπλέον, θα διαπιστώσεις ότι είσαι σε θέση να κατανοείς και να συγχωρείς τους άλλους και ότι κατέχεις μια νέα ικανότητα να βοηθάς τους άλλους να προχωρήσουν.
Μπορείς να κάνεις κάτι με το παρελθόν; Ίσως όχι… τι άλλη επιλογή υπάρχει; Ο χρόνος δεν περιμένει…
Ζήσε τη ζωή σου τώρα!
