Γιατί χρειαζόμαστε σκοπό στην ζωή μας; Ας κάνω όμως την αρχή με κάτι που έρχεται από τον Friedrich Nietzsche ο οποίος έγραψε στο βιβλίο The Gay Science:
«Σταδιακά, ο άνθρωπος έγινε ένα φανταστικό ζώο που πρέπει να εκπληρώσει έναν παραπάνω όρο ύπαρξης από οποιοδήποτε άλλο ζώο: Ο άνθρωπος πρέπει να πιστεύει, να γνωρίζει, από καιρό σε καιρό γιατί υπάρχει. Η φυλή του δεν μπορεί να ανθίσει χωρίς μια περιοδική εμπιστοσύνη στη ζωή – χωρίς πίστη στη λογική στη ζωή».
Προσωπικά το κομμάτι αυτό το διάβασα αρκετές φορές για να μπορέσω να πιάσω το βαθύτερο νόημα του. Και τελικά θέλω να πιστεύω πως κατάλαβα τελικά γιατί χρειαζόμαστε σκοπό στην ζωή μας.
Πράγματι, πρέπει να έχουμε κάποιο είδος εμπιστοσύνης στη ζωή. Το να επιβιώνεις, να τρως, να δουλεύεις και να αναπαραγόμαστε, δεν αρκεί.
Γιατί είμαστε εδώ; Γιατί έχει τόσο σημασία;
Έχω την αίσθηση πως όλοι μας συμμετέχουμε σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα που κάνουμε. Ξυπνάμε, δουλεύουμε, τρώμε, κοιμόμαστε και επαναλαμβάνουμε και πάλι τα ίδια.
Όμως, όταν έρχεται το παγόβουνο της ζωής μπροστά μας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα - οι περισσότεροι από εμάς απλώς επιβιώνουμε, δεν ζούμε…
Είμαστε σαν τα χάμστερ πάνω σε έναν τροχό, που κινούνται γρήγορα αλλά δεν πάνε πουθενά, είναι στη ουσία στο ίδιο μέρος.
Και έρχομαι τώρα στο δια ταύτα… Γιατί; η απάντηση είναι: Διότι μας λείπει κάτι κρίσιμο — ένας σκοπός ζωής!
Παλεύουμε για την αναζήτηση της ευτυχίας, συχνά όμως παραβλέπουμε μια κρίσιμη πτυχή… την αναζήτηση νοήματος!
Είμαστε τόσο παγιδευμένοι μέσα στην βαβούρα της ζωής, κυνηγώντας όνειρα, συγκεντρώνοντας πλούτο και αναζητώντας ευχαρίστηση, που ξεχνάμε να αναρωτηθούμε γιατί τα κάνουμε όλα αυτά.
Γιατί έχει σημασία; Τι νόημα έχει όλο αυτό να τρέχουμε αν δεν ξέρουμε καν προς τα που τρέχουμε;
Ο σκοπός είναι η πυξίδα που μας οδηγεί στη ζωή. Δίνει κατεύθυνση στις πράξεις μας, νόημα στην ύπαρξή μας και έναν λόγο να ξυπνάμε κάθε πρωί, παρόλα αυτά εμείς άλλα αναζητάμε και απομακρυνόμαστε.
Δεν πρόκειται για την επίτευξη μεγαλεπήβολων στόχων ή τη συσσώρευση υλικού πλούτου εδώ. Έχει να κάνει με το να βρίσκουμε πληρότητα σε αυτό που κάνουμε και να κάνουμε τη διαφορά, όσο μικρή κι αν φαίνεται.
Σκέψου το. Όταν κάνεις δουλειά σε κάτι για το οποίο είσαι παθιασμένος/η, είσαι πιο δυναμικός/η, πιο συγκεντρωμένος/η και ακόμη και οι προκλήσεις φαίνονται χρήσιμες.
Αυτή είναι η δύναμη του σκοπού. Δεν κάνει τη ζωή πιο εύκολη, αλλά την κάνει να αξίζει τον κόπο.
Πώς λοιπόν βρίσουμε τον σκοπό μας; Απλώς τον φτιάχνουμε. Προέρχεται από μέσα μας και οφείλεις να κάνεις ένα πράγμα να τον να το ανακαλύψεις.
Τι σε ενθουσιάζει; Τι πρέπει να κάνεις κάθε μέρα; Και γιατί; Πώς μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις δεξιότητες και τα πάθη σου για να συνεισφέρεις σε κάτι μεγαλύτερο και ίσως και πέρα από τον εαυτό σου;
Να δώσω ένα παράδειγμα: Για μένα, είναι το site μου και όλα όσα το ακολουθούν από πίσω. Αυτός είναι ο σκοπός μου στη ζωή. Νιώθω τώρα μέσα από όλα αυτά που πέρασα ότι αυτό έπρεπε να κάνω. Και μου πήρε καιρό για να το καταλάβω.
Μπορείς επίσης να βρεις τον σκοπό σου αν δεν ξέρεις ποιος είναι. Είναι ένα ταξίδι αυτοανακάλυψης, ενδοσκόπησης και δοκιμής - λάθους. Όμως, δεν χρειάζεται βιασύνη σε αυτή τη διαδικασία.
Αφιέρωσε χρόνο για να εξερευνήσεις, να πειραματιστείς και να προβληματιστείς. Και να έχεις στο μυαλό σου, ο σκοπός σου είναι κάτι που μπορεί να εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, και δεν χρειάζεται να σε αγχώνει.
Είναι αλήθεια… Το να ζεις έχει να κάνει με αυτόν τον σκοπό. Το έχω αναφέρει και εγώ πολλές φορές πως δεν είμαστε εδώ για να υπάρχουμε, είμαστε εδώ για να ζήσουμε όπως μας πρέπει!
Και να ζούμε σημαίνει να βρίσκουμε τον σκοπό μας, να τον επιδιώκουμε με όλη μας τη δύναμη και να κάνουμε τη μικρή μας γωνιά του κόσμου ένα καλύτερο μέρος! Οπότε, ας πάψουμε να τρέχουμε άσκοπα.
Δεν είναι κακό να κάνεις ένα διάλλειμα, να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου τον σκοπό σου και ξεκινήσεις να ζεις μια ζωή που έχει πραγματικά σημασία.
Γιατί, τελικά, μια ζωή χωρίς σκοπό είναι σαν ένα πλοίο χωρίς πηδάλιο, χαμένο κάπου στον ωκεανό..
