Και ποιος δεν κάνει λάθος; Παντού, από τον αθλητισμό, την πολιτική, την ιατρική, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, την εκκλησία, όπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και λάθος. Συμφωνείς με την παραπάνω δήλωση; Και πολλές φορές γίνονται και λάθη τρανταχτά… λάθη που καμιά φορά μπορεί και να κοστίσουν…
Δεν θα ήθελα να δώσουμε συγκεκριμένα παραδείγματα και αυτό γιατί πιστεύω πως καταλαβαίνεις που θέλω να εστιάσω με τον τίτλο του άρθρου. Γιατί είμαι πεπισμένος ότι μπορούμε να βρούμε χιλιάδες παραδείγματα. Οπότε πάμε παρακάτω, στα πιο ουσιώδεις. Όμως υπάρχει κάτι συγκλονιστικό μέσα από αυτά τα ανθρώπινα λάθη που κάνουμε… ότι κάποιοι έχουν την δύναμη να τα παραδέχονται άμεσα και αυτό είναι το πιο σημαντικό, λέγοντας μέσα από την καρδία τους ΣΥΓΝΩΜΗ.
Απορείς; Γιατί.. Προσωπικά οφείλω μια συγνώμη εδώ και πολλά χρόνια σε έναν άνθρωπο και δεν την είπα ποτέ! (ελπίζω να καταλάβει) Ανεξάρτητα λοιπόν σε ποιον τομέα είσαι… μια συγνώμη μπορεί να καθορίσει πάρα πολλά και για τον τομέα και για εσένα και για τους άλλους. Αυτή την απλή αλλά τόσο σημαντική λέξη για να την πει κάποιος θέλει θάρρος.
Θα έλεγα πως υπάρχουν κάποια κοινά σημεία για όλους τους ανθρώπους, όπως το ότι γεννιόμαστε, το ότι πεθαίνουμε και ότι κατά την διάρκεια της ζωή μας κάνουμε λάθη, μπόλικα λάθη. Το μαγικό στην όλη υπόθεση είναι πως στην πλειοψηφία των λαθών που κάνουμε, όσο και να πληγώνουμε τον άλλον, είναι συγχωρητέα!
Και εδώ τίθεται ένα ερώτημα… γιατί δυσκολευόμαστε να τα παραδεχτούμε; και να τα παραδεχτούμε αμέσως; Και αν πέσεις σε κάποιο ατόπημα και είσαι για παράδειγμα επώνυμος, και δεν το παραδεχτείς στον χρόνο που πρέπει, το πλήγμα είναι πολύ πιο ισχυρό… το διαδίκτυο σε δίκασε… και έβγαλε και την απόφαση! Για σκέψου όμως αυτός ο επώνυμος να το παραδεχτεί πως αλλάζει η κατάσταση και τα πράγματα καταλαγιάζουν πιο γρήγορα και ανάλογα το σφάλμα του δίνουν το συγχωροχάρτι. Διαφωνείς ;
Και επανέρχομαι… γιατί δυσκολευόμαστε να τα παραδεχτούμε; Ίσως… γιατί έχουμε την τάση να προσπερνάμε χωρίς να δίνουμε σημασία σε όλα εκείνα τα μηνύματα που μεταφέρει η συγνώμη. Και αυτή η προσπέραση, είναι πολύ πιο επικίνδυνη σήμερα. Μπαίνοντας στην διαδικασία να παραδεχτούμε τα λάθη μας άμεσα, στην ουσία νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους που πληγώσαμε και πολύ περισσότερο ότι ταπεινώνουμε τον εαυτό μας και ότι σε κάθε περίπτωση θέλουμε να επανορθώσουμε.
Αν το σκεφτείς, οι άνθρωποι δεν κρατούν θυμό όταν διαπιστώσουν σε εκείνον που παραδέχεται άμεσα το λάθος του την σωστή προοπτική που έχει. Ναι, οι περισσότεροι άνθρωποι δείχνουν επιείκεια με όσους ζητούν άμεσα συγγνώμη. Όμως όποιος κάνει λάθη και σφυρίζει αδιάφορα θα υποστεί τις συνέπειες… «Φέρτε μου την ζωή μου πίσω»… Και ανάλογα το λάθος… ποιος δεν θέλει να φέρει την ζωή του και τα πράγματα όπως ήταν πριν; Ας έχουμε όμως στο μυαλό μας ότι τις συνθήκες δεν τις επηρεάζει κάποιος άλλος αλλά μόνο εμείς. Μόνο εμείς είμαστε σε θέση να πάρουμε πίσω ότι χάσαμε από τα λάθη μας.
Παρόλα αυτά, ξεχνάμε το γεγονός πως υπάρχει ένας βαθμός ικανοποίησης όταν έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε τα λάθη μας. Πέραν ότι τα μαύρα σύννεφα που μας πλακώνουν θα αρχίσουν να απομακρύνονται, βοηθάει ακόμη να επιλύσουμε ταχύτατα το πρόβλημα που προέκυψε από το λάθος μας.
Από την στιγμή που παραδεχόμαστε τα λάθη μας, η συγχώρεση των άλλων θα έρθει πιο ανώδυνα. Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε πως το λάθος μικραίνει στα μάτια τους (ανάλογα τι λάθος είναι, προσπάθησε να κρατήσεις την ουσία). Αν όμως αποποιηθούμε τις ευθηνές και δεν παραδεχτούμε το λάθος, τότε επισύρουμε το μένος των άλλων.
Επίσης, θάρρος χρειάζεται και για να παραδεχτούμε τα λάθη μας κατ΄ιδίαν. Πόσο δύσκολο είναι να παραδεχτούν τα ατοπήματα τους ένα ζευγάρι; Ανεξάρτητα από το λάθος, είναι πολύ σημαντικό να το παραδεχτείς έχοντας επιλέξει τον δρόμο της ταπεινοφροσύνης και να δώσεις σημασία στην δύναμη που κρύβει η συγνώμη όταν είναι αληθινή.
Στην δική μου περίπτωση επέλεξα άλλον δρόμο, εκείνο της φυγής και ποτέ δεν βρήκα το θάρρος, όπως και να αντιληφθώ την δύναμη που κρύβει η λέξη συγγνώμη και να την ζητήσω… Θα το κάνω τώρα από αυτό το άρθρο ΣΥΓΝΩΜΗ..
