Στα λόγια είναι εύκολο στην πράξη τι γίνεται; Ως οπαδός της αυτοβελτίωσης θα γράψω το εξής.. η αυτοβελτίωση δεν είναι κάτι εύκολο ως διαδικασία όμως είναι εξαιρετική. Παρόλα αυτά, για να μπορέσει κάποιος να βελτιωθεί, πρώτα πρέπει να αποδεχτεί αυτό που είναι…
Όπως και να την ονομάσουμε, Αυτοβελτίωση, προσωπική ανάπτυξη κτλ, υπάρχουν αρκετά ονόματα για αυτή, όλα καταλήγουν σε έναν κοινό παρανομαστή: Να βελτιώσεις τον εαυτό σου. Ξεκάθαρα θα γράψω πως είναι μια αλλαγή προς το καλύτερο, ίσως προς τον χειρότερο; Δεν νομίζω αλλά ας το κρατήσουμε. Αλλά, η αλλαγή, ειδικά η αλλαγή που θα σε κάνει καλύτερο, μπορεί να είναι σπουδαίο πράγμα πραγματικά.
Δεν θα μπούμε σε αυτό το άρθρο να αναλύσουμε καταστάσεις, θα αρκεστούμε και θα εστιάσουμε στο τι γίνεται με το άτομο που είσαι αυτή τη στιγμή… Έχω την αίσθηση πως αποτελεί από μόνο του μια πρόκληση.
Άσε αυτό που νομίζεις ότι πρέπει να είσαι…
Από την παιδική μου ηλικία μπορώ να θυμηθώ.. αλλά και ακόμη ως έφηβος ότι δεν υπήρχε συγκεκριμένο πλάνο, δεν υπήρχε ξεκάθαρα αυτό που λέμε μια ζωή προγραμματισμένη. Για ένα όμως περίεργο τρόπο ήξερα πως ήθελα να αποχτήσω οικογένεια σε σχετική μικρή ηλικία. Σε ότι είχε να κάνει με την επαγγελματική μου καριέρα; στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Με λίγα λόγια για να μην σε κουράζω σε μεγάλη σχετικά ηλικία άρχιζαν να αποκαθίστανται πράγματα στην ζωή μου.
Και αυτή την στιγμή είμαι 42. Σε ότι έχει να κάνει με την επαγγελματική μου καριέρα σταθεροποιήθηκε γιατί τώρα ξέρω τι θέλω να κάνω και το κάνω, αν και δεν πήγε στα χρόνια της κρίσης όπως ήθελα (άλλη δουλεία κυρίως το χόμπι μου). Όμως μέσα από τις δυσκολίες και επίπονες θα σου γράψω και οικογενειακές… έχω μια διαφορετική πορεία συναρπαστική και ευχάριστη.
Αν έμενα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα σε όλα τα επίπεδα δεν θα μπορούσα να βιώσω όλα αυτά που βιώνω τώρα και ας είναι ακόμη δύσκολα και αυτό γιατί δεν θα εκτιμούσα την ζωή. Ναι το γράφω μέσα από την καρδιά μου.. αν δεν περνούσα δύσκολα τώρα θα ήμουν απογοητευμένος. Θα ήμουν γεμάτος τύψεις (αν και πέρασα από αυτή την φάση για άλλους λόγους) μάθημα όμως και αυτό. Όμως βρέθηκαν την κατάλληλη ώρα οι κατάλληλοι άνθρωποι να μου δείξουν έναν άλλο δρόμο. Και έτσι σταδιακά άφησα τις εφηβικές μου φαντασιώσεις να φύγουν και αυτό μου έδωσε το δικαίωμα να βρω μια νέα και διαφορετική ευτυχία στη ζωή που έχω, παρόλο που στην πραγματικότητα δεν μοιάζει με αυτή που νόμιζα ότι ήθελα να έχω.
Άφησε στην άκρη κάθε ιδέα για το ποιος πρέπει να είσαι και ποια πρέπει να είσαι. Ποιος και ποια πρέπει να είσαι δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή. Η στιγμή αυτή δεν υπάρχει… Τουλάχιστον όχι ακόμη.
Όμως ένα είναι το σίγουρο… ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΕΣΥ. Και εσύ, και έχεις δίκιο αυτή τη στιγμή, είσαι αυτός και αυτή που θα φέρεις στη ζωή τόσο τον άντρα όσο και την γυναίκα που πιστεύεις ότι πρέπει να είσαι. Παρόλα αυτά, αν εστιάσεις εξ ολοκλήρου σε αυτό το μέλλον σου, θα ξεχάσεις ποιος και ποια είσαι αυτή τη στιγμή. Και η αλήθεια είναι… πώς μπορείς να δημιουργήσεις το μέλλον σου αν δεν ξέρεις ποιος και ποια είσαι στο παρόν;
Οπότε αποδέξου αυτό που είσαι τώρα…
Αν και τα έχουμε αναφέρει σε πολλά βίντεο και άρθρα, το πρώτο βήμα για την αληθινή αυτοβελτίωση ή την προσωπική ανάπτυξη είναι να αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι τώρα. Το να αποδεχτείς ποιος είσαι, σου επιτρέπει να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου τόσο για τους τρόπους που είσαι υπέροχος και υπέροχη όσο και για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσες να είσαι καλύτερος άνθρωπος. Και εκεί αρχίζει η πραγματική ανάπτυξη.
Άραγε.. θα μπορούσες να είσαι καλύτερος; Θα μπορούσες να είσαι πιο έξυπνος/η, πιο ευγενικός/η, πιο στοργικός/η, πιο ειλικρινείς, πιο αυθεντικός/η κ.λπ.; Σε κάθε περίπτωση ναι! Είναι εφικτό να γίνει. Αλλά όταν κολλάς σε όλους τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσες να είσαι καλύτερος, σταματάς να κοιτάς όλους τους τρόπους με τους οποίους είσαι ήδη καταπληκτικός/η. Αυτό σημαίνει πως δεν βλέπεις τίποτα άλλο παρά ένα άτομο που θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι καλύτερο.
Και ίσως κάνεις την εξής ερώτηση: «Αυτό δεν είναι το θέμα της αυτοβελτίωσης; Να είσαι καλύτερος άνθρωπος;».
Και η απάντηση είναι σαφέστατα Ναι. Όμως όταν βλέπεις μόνο τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσες να βελτιωθείς, αρχίζεις επίσης να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από ένα αρνητικό πρίσμα. Δεν έχει να κάνει πλέον με το να είσαι σπουδαίος άνθρωπος, και να θέλεις να είσαι ακόμα καλύτερος. Έχει να κάνει με το πώς δεν είσαι αρκετός όπως είσαι. Δεν είσαι αρκετά καλός, αρκετά έξυπνος, αρκετά σημαντικός, αρκετά συμπονετικός. Με δυο λόγια Δεν είσαι αρκετός/η.
Και από την στιγμή που αρχίζεις να πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετός/η, δεν υπάρχει κάποια ας πούμε ποσότητα αυτοβελτίωσης ή προσωπικής ανάπτυξης που θα πάρεις και θα σε φτάσει στο σημείο να είσαι αρκετός/η.
Το να αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι σημαίνει να ξέρεις ότι είσαι αρκετός! Γνωρίζοντας ότι ακόμα κι αν δεν είσαι τόσο στοργικός/η, έξυπνος/η, γενναιόδωρος/η ή εργατικός/η όσο θα μπορούσες να είσαι, είσαι αρκετός/η! Γνωρίζοντας ότι ακόμα κι αν δεν γίνεις αυτό στο μέλλον που οραματίζεσαι και πάλι είσαι αρκετός/η.
Μετατόπιση της αποδοχής του εαυτού σου…
Η αποδοχή του εαυτού σου δεν σου επιτρέπει απλώς να ξέρεις ότι είσαι αρκετός/η και να σε πηγαίνει στο μέλλον. Σου επιτρέπει επίσης να είσαι πιο παρόν και ενεργητικός/η και να προσέχεις το σήμερα.
Από την στιγμή που επικεντρώνεσαι στο να κάνεις τον εαυτό σου καλύτερο, εστιάζεις αποκλειστικά στο μέλλον. Όλα έχουν να κάνουν με το πώς να δημιουργήσεις τον μελλοντικό σου εαυτό, πώς να δημιουργήσεις μια ζωή που θα ήθελες στο μέλλον και όλα τα πράγματα που θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να κάνει όταν φτάσει σε εκείνο το σημείο.. Σε εκείνο το καλύτερο άτομο που φαντάζεσαι…
Αλήθεια… τι γίνεται όμως αν δεν έρθει ποτέ; Τι θα συμβεί αν κάθε φορά που φτάνεις σε αυτό το σημείο το μαγικό κατά τα άλλα όπου θα τα έχεις «καταφέρει».. τι γίνεται; απλώς δημιουργείς ένα ακόμη μαγικό σημείο όπου θα «τα έχεις καταφέρει;» Θα κυνηγάς συνεχώς εκείνες τις στιγμές που μπορείς να πιστέψεις ότι τα κατάφερες και η ζωή που θα μπορούσες να ζήσεις θα σε έχει προσπεράσει.
Όμως τι γίνεται αν αποδεχτείς τον εαυτό σου;
Αντί να ζεις για το αύριο, προσπαθώντας για εκείνη την ημέρα που θα είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, αρχίζεις να ζεις και να εκτιμάς το σήμερα. Αρχίζεις να βλέπεις τις μικρότερες στιγμές που σου υπενθυμίζουν ότι είσαι αγαπητός/η και αρκετός/η αυτή τη στιγμή. Είσαι πιο παρόν για την οικογένειά σου, για την καριέρα σου, για όλα τα πράγματα που έχουν σημασία για εσένα σήμερα. Αρχίζεις να ζεις τη ζωή που έχεις, εκτιμώντας αυτό και αυτά που έχεις, ποιος και ποια είσαι και αυτό που κάνεις.
Και από την στιγμή που αποδέχεσαι αυτό που είσαι και ζώντας τη ζωή που έχεις αυτή τη στιγμή, κάνεις κάτι σημαντικό.. ανοίγεις την πόρτα στο να γίνεις επί της ουσίας η καλύτερη εκδοχή σου, εκείνη την εκδοχή που συνεχίζεις να κυνηγάς. Και δεν συνεχίζεις να δημιουργείς καινούργια «κατασκευάσματα» στο μέλλον για να τα κυνηγήσεις γιατί ξέρεις ότι τα έχεις ήδη καταφέρει. Είσαι ήδη εκείνος και εκείνη που θέλεις να είσαι. Οποιαδήποτε βελτίωση σε αυτό είναι απλώς ένα κατά κάποιον τρόπο ακόμη μπόνους.
Δέξου απλόχερα το δώρο σου…
Η αυτοβελτίωση έχει και χρόνο και τόπο. Αλλά τώρα, σήμερα, αποδέξου τον εαυτό σου. Αποδέξου τα ελαττώματα, τις ελλείψεις, τις προκαταλήψεις και τα προβλήματά σου. Αγάπησε τον εαυτό σου για όλες τις καλές σου ιδιότητες και τα υπέροχα πράγματα που δημιουργείς και κάνεις. Αυτός είναι ο τρόπος για να κάνεις ένα βήμα μπροστά.
Δέξου απλόχερα τον εαυτό σου. Ναι, αγάπησε αυτό που είσαι. Αυτό που είσαι αυτή την στιγμή. Όπως θα σε αγαπούσαν οι δικοί σου ή θα τους αγαπούσες εσύ, ακόμη και στις χειρότερες στιγμές τους. Δέξου απλόχερα αυτό που ακριβώς είσαι
Αποδέξου απλόχερα τον εαυτό σου, ώστε η αυτοβελτίωση να μην είναι πλέον κάτι που πρέπει να κάνεις, αλλά κάτι που θέλεις να κάνεις. Αποδέξου απλόχερα τον εαυτό σου, ώστε ανεξάρτητα από το ποιος και ποια θα γίνεις στο μέλλον, θα σε αγαπούν γι' αυτό που είσαι.
Διότι το να σε αγαπούν γι' αυτό που είσαι είναι πολύ καλύτερο από το να περιμένεις να σε αγαπήσουν όταν φτάσεις σε κάποια φανταστική εκδοχή του εαυτού σου…
