Ήρθε η ώρα να αποδεχτείς τον εαυτό σου…

Ήρθε η ώρα να αποδεχτείς τον εαυτό σου…

 

Image

Η αυτο-βελτίωση είναι ένα υπέροχο πράγμα. Αλλά προτού βελτιωθείτε, πρέπει πρώτα να αποδεχτείτε κάτι.. τον ίδιο σας τον εαυτό.

Αυτο-βελτίωση ή προσωπική ανάπτυξη; - υπάρχουν πολλά ονόματα που μπορούμε να δώσουμε, αλλά όλα καταλήγουν σε ένα πράγμα: να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Είναι μια αλλαγή προς το καλύτερο που σίγουρα την έχουμε ανάγκη, εκτός αν είμαστε εγωιστές. Και μιλάμε για μια αλλαγή που θα σε κάνει καλύτερο, εκεί είναι όλη η πεμπτουσία. Μέσα από τα podcast το έχω αναφέρει πως στο άκουσμα αλλαγή και εαυτός οι περισσότεροι έχουν μια αρνητική διάθεση.

 Αλλά στο σημερινό άρθρο, ας εστιάσουμε στο να μπούμε στην διαδικασία να κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο. Πως είσαι… με το άτομο που είσαι τώρα;

Αφήστε το ποιος νομίζετε ότι πρέπει να είστε

Θυμάμαι όταν πέρασα από το στάδιο της εφηβείας και εκείνο του στρατού, διότι στα δεκαοχτώ μου είχα απολυθεί, στο μυαλό μου μέσα είχα σχεδόν προγραμματίσει ολόκληρη τη ζωή μου. Ήξερα πάνω κάτω τι θέλω να γίνω επαγγελματικά. Ήξερα ότι θέλω να παντρευτώ, ήξερα πως ήθελα να κάνω παιδιά και κυρίως να έχω κορίτσι. Ήξερα πού θα ζήσω, ήξερα και την μελλοντική μου γυναίκα πώς θα μοιάζει.. Τα είχα όλα έτοιμα. Τώρα είμαι 40. Η πορεία της καριέρας που σχεδίασα να ακολουθήσω δεν πήγε ακριβώς όπως την ονειρεύτηκα, αλλά μετά από τόσο χρόνια και αποτυχίες βρήκα το πραγματικό νόημα στον κόσμο της προσωπικής ανάπτυξης. Είμαι παντρεμένος, όχι με την γυναίκα που υπολόγιζα (προφανώς κάπου έσφαλα και εγώ) αλλά με άλλη γυναίκα, (σε κάθε περίπτωση δεν έχω μετανιώσει για την επιλογή μου) και ναι απέκτησα παιδί, όχι κορίτσι αλλά αγόρι.  Δεν μένω στην πόλη που υπολόγιζα, αλλά σε κάθε περίπτωση διαμορφώθηκε η ζωή μου με βάση την νέα κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση από τις αρχικές μου εκτιμήσεις δεν βγήκε τίποτα.   

Πολλές φορές είχα αναρωτηθεί πως αν διατηρούσα όλες αυτές τις ιδέες που είχα ως νέος και έβγαιναν στο ακέραιο, αν θα ήμουν λιγότερο ή περισσότερο ευτυχισμένος σήμερα, σε όλα τα επίπεδα που είχα ονειρευτεί, αλλά είναι μια άκυρη εντελώς σκέψη αυτή όπως την αντιλαμβάνομαι σήμερα. Αλλά έχω την αίσθηση πως μέσα από όλες αυτές τις αλλαγές κάτι άλλαξε.. κάτι σημαντικό ΕΓΩ!. Παρόλα αυτά, εδώ και πολλά χρόνια άφησα τις νεανικές μου φαντασιώσεις και αυτό μου επέτρεψε να βρω μια νέα και διαφορετική ευτυχία στη ζωή που έχω τώρα.

Πραγματικά, δεν έχει σημασία αν ήταν η φαντασία της νιότης ή μια ωραιοποιημένη εικόνα του εαυτού μου στο χθες. Αυτό που έχω να πω είναι πως πρέπει να αφήσεις τις ιδέες για το ποιος πρέπει να είσαι αύριο ή το πως πρέπει να είσαι. Το ποιος πρέπει να είσαι τότε δεν έχει σημασία τώρα. Δεν υπάρχει. Τουλάχιστον όχι ακόμα.

Αλλά είμαι σίγουρος πως θέλοντας και μη το σκάφτεσαι, το έχεις στο μυαλό σου, προσπαθείς να το οικοδομήσεις. Δεν έχεις όμως άδικο, είναι σαν να θέλεις να προετοιμαστείς όσο καλύτερα γίνεται… σε καταλαβαίνω. Να κάνεις επαγγελματικά αυτό που θέλεις, να έχεις πλάι σου την γυναίκα που θέλεις κτλ. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο <<Αλλά>> και αυτό είναι πως αν εσύ εστιάζεις εξ ολοκλήρου σε αυτό το μέλλον, θα ξεχάσεις ποιος είσαι τώρα - και πώς μπορείς να δημιουργήσεις το μέλλον εάν δεν γνωρίζεις εσένα;

 Αποδέξου τον εαυτό σου όπως είναι

Το έχω αναφέρει ότι το πρώτο βήμα για την πραγματική αυτο-βελτίωση ή την προσωπική ανάπτυξη είναι να αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είσαι τώρα. Η αποδοχή του εαυτού σου δίνει την δυνατότητα να είσαι ειλικρινείς με τον ίδιο σου τον εαυτό τόσο για εκείνα που σε κάνουν υπέροχο και ξεχωριστό όσο και για τους τρόπους που θα μπορούσαν να σε κάνουν καλύτερο. Και εκεί ξεκινά η πραγματική ανάπτυξη.

Θα μπορούσες να είσαι καλύτερος; Θα μπορούσες να φέρεσαι πιο έξυπνα (όχι με δόλο), πιο ευγενικός, πιο στοργικός, πιο ειλικρινείς, πιο αυθεντικός κ.λπ.; Αρκετές από αυτές τις ερωτήσεις υπάρχουν στα βήματα που έχουμε σε podcast, αυτά τα βήματα που μας πάνε σε μια διαφορετική προσέγγιση ζωής. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν όλα τα παραπάνω. Πρέπει να κρατήσεις όλα εκείνα τα στοιχεία που σε κάνουν να ξεχωρίζεις και να δώσεις έμφαση σε εκείνα που θα σε ανεβάσουν και άλλο ως άνθρωπο. Και ρωτώ: « Δεν είναι όλα τα παραπάνω ένα σημείο εκκινήσεις της αυτο-βελτίωσης; Για να βελτιωθείς ως άτομο; Η αυτό που λένε να γίνεις μια καλύτερη εκδοχή του εαυτό σου; >>

Και θα μου πεις.. << ναι είναι ένα σημείο αυτο-βελτίωσης>>. Αλλά όταν πας να εμβαθύνεις μέσα σου σε όλα εκείνα που θα μπορούσες να βελτιώσεις, αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα αρνητικά, να χλευάζεις την διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης, πολλές φορές και τον ίδιο σου τον εαυτό. Δεν πρόκειται πλέον για το γεγονός πως δεν είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος, αλλά να θέλεις να γίνεις ακόμα καλύτερος.

Η αποδοχή του εαυτού σου όπως την έχεις δομήσει σημαίνει να γνωρίζεις ότι είσαι αρκετός. Γνωρίζοντας ακόμα το ότι δεν είσαι τόσο στοργικός, έξυπνος, γενναιόδωρος ή εργατικός όσο θα μπορούσες να είσαι, παρόλα αυτά είσαι αυτός που είσαι, είσαι αυτή που είσαι και είσαι αρκετός και είσαι αρκετή. Γνωρίζοντας ότι ακόμα κι αν δεν πραγματοποιηθεί ποτέ εκείνο που έχεις ονειρευτεί για το μέλλον, είσαι αρκετός/η.. είσαι αυτός/η που είσαι.. Σκέψου πίσω από αυτές τις γραμμές..

Επιπλέον η αποδοχή του εαυτού σου δεν σου επιτρέπει απλώς να ξέρεις ότι είσαι αρκετός για να δημιουργήσεις το μέλλον σου. Σου επιτρέπει να είσαι παρόν και να δίνεις ιδιαίτερη βάση στο σήμερα.

Όταν εστιάζεις στο να κάνεις τον εαυτό σου καλύτερο, εστιάζεις πλήρως στο μέλλον. Ναι μεν αλλά.. Όλα γίνονται σχετικά με το πώς να φέρεις τον μελλοντικό εαυτό σε εκείνη την θέση της ζωή σου, να δημιουργήσεις μια ζωή που θα θέλεις στο μέλλον και όλα εκείνα τα πράγματα που θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να κάνει όταν φτάσεις σε αυτό το μυθικό σημείο όπου θα είσαι το καλύτερο άτομο που έχεις  φανταστεί. Στην ουσία ένας αγώνας για το αύριο… Και το σήμερα;

Τι γίνεται όμως αν δεν έρθει ποτέ αυτή η στιγμή; Τι γίνεται αν κάθε φορά που φτάνεις σε αυτό το μυθικό σημείο κάτι πάει στραβά;

Τι θα συμβεί αν δεχτείς τον εαυτό σου;

Αντί να ζεις λοιπόν για το αύριο και να αγωνίζεσαι συνεχώς για εκείνη την ημέρα που θα γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου (προφανώς και αυτό θέλεις και αυτό θέλουμε), αρχίζεις να ζεις και να εκτιμάς το σήμερα. Αρχίζεις να παρατηρείς τις μικρότερες στιγμές που σου υπενθυμίζουν ότι σε αγαπούν και αγαπάς. Να είσαι πιο παρόν με την οικογένειά σου, με την καριέρα σου, για όλα εκείνα τα πράγματα που έχουν σημασία σε αυτό που ζεις σήμερα. Ξεκίνα να ζεις τη ζωή που έχεις, εκτιμώντας τι έχεις, ποιος είσαι και τι κάνεις. Δεν το παίζω έξυπνος.. κάνω μεγάλο αγώνα για όλα τα παραπάνω!

Και αποδεχόμενος ποιος είσαι και κάνοντας τη ζωή που έχεις τώρα, έχεις ανοίξει την μαγική πόρτα στον εαυτό σου για να γίνεις φυσικά η καλύτερη εκδοχή του. Χωρίς να έχεις το άγχος  για το μέλλον, αλλά ταυτόχρονα να το φροντίζεις, φροντίζοντας το σήμερα.

Να ερωτευτείς τρελά με το παρόν σου

Η αυτο-βελτίωση θέλει χρόνο και πολύ δουλεία. Αλλά τώρα, σήμερα, οφείλεις να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Να αποδεχτείς τα ελαττώματα, τις αδυναμίες, τις προκαταλήψεις και τα προβλήματά σας. Αγαπήστε τον εαυτό σου για όλα εκείνα τα υπέροχα πράγματα που κάνετε.

Ερωτέψου τρελά τον εαυτό σου. Ερωτευτείτε πολύ αυτήν τη στιγμή. Ερωτευτείτε βαθιά μαζί του όπως θα έκανες με τον άντρα σου ή την γυναίκα σου ή τα παιδιά σου, κάθε στιγμή και αγάπησε τον όπως ακριβώς είναι.

Ερωτευτείτε τρελά με τον εαυτό σας, έτσι ώστε η αυτο-βελτίωση να μη αποτελεί πλέον κάτι που πρέπει να κάνετε, αλλά κάτι που θέλετε να κάνετε. Ερωτευτείτε τον εαυτό σας έτσι ώστε ανεξάρτητα από το ποιος θα γίνεις στο μέλλον, να είσαι έτοιμος ή έτοιμη.

Τέλος, είναι καλύτερο να αγαπάς τον εαυτό σου για αυτό που είστε τώρα, από το να περιμένεις να τον αγαπήσεις σε κάποια <<καλύτερη φάση>> της ζωής σου στο μέλλον.